De bedoeling

Zo vaak zie ik dingen in mijn kleutergroep gebeuren die eigenlijk niet de bedoeling zijn. Of die beter gezegd niet míjn bedoeling zijn. Maar die overduidelijk wél de bedoeling van creatieve, enthousiaste, lerende, ontdekkende, betrokken en genietende kleuters zijn. En wie ben ik om daar dan iets van te zeggen!

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Kleien moet aan tafel, klei op de onderlegger. Maar ja, dan droogt de spaghetti niet goed. Die moet namelijk hangend drogen, dat hadden we net geleerd tijdens het thema ‘Het Italiaanse restaurant’.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het is eigenlijk de bedoeling dat je het kwastje steeds netjes afstrijkt en niet teveel plaksel gebruikt….. Maar wat is het fijn om te experimenteren en daar wel twintig minuten helemaal in op te gaan.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het afwasteiltje van de watertafel was verdwenen. Het bleek dienst te doen als taartvorm in de zandtafel. Niet de bedoeling maar wat een heerlijke zandtaart was erin gebakken. Feestje bij de zandtafel.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dit was ook niet de bedoeling. Maar die plankjes zijn toch net ski’s en die kralen vragen er toch om eens lekker door elkaar gehusseld te worden? En wat een ontdekking: de stiften passen allemaal precies in elkaar! Het werd een leuke wedstrijd/rekenles: wie maakt de langste stift?

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Niet de bedoeling maar ineens was het er! Onderbroekenlol. Na fijn geknutseld te hebben bleken de restjes papier zomaar de vorm van een onderbroek te hebben. Hilariteit alom!

Een koud kunstje

Buiten spelen kan altijd!

Ook vandaag toen het ijzig koud was en de sneeuw van gisteren was veranderd in hoopjes ijs vastgevroren aan de tegels van het schoolplein.

Dik ingepakt gingen we naar buiten. Bezems, een paar emmers en een kruiwagen, meer hadden we niet nodig.

Het ijs werd vakkundig in mootjes gehakt door een groepje kleuters. Anderen verzamelden brokken ijs die door de kinderen van groep 5 waren achtergelaten nadat ook zij hadden geprobeerd de ijsberg in stukken te hakken. Er werd hard gewerkt, niemand had het koud! Er was een heel duidelijk gezamenlijk doel: dit ijs moest naar de watertafel in onze klas.

Het verzamelde ijs werd in de kruiwagen geladen en richting de deur gereden. Met vereende krachten werd die over de hoge drempel getild en daarna liepen we in optocht naar de klas. Onder luid gejoel werd het ijs in de watertafel gekieperd waarna de ijsbeer met haar jong een plekje kreeg op een modderige ijsberg.

Missie volbracht. Het was een koud kunstje!

 

 

 

 

2…4…6…

 

 

Wat is het toch fijn om met ‘niets’ je werk te doen! Of je werk te doen met wat toevallig voor handen is. Met ‘niets’ een rekenles te geven, met ‘niets’ kinderen bepaalde vaardigheden en inzichten bij te brengen. Gewoon goed kijken wat er is, zien wat er gebeurt en aanvoelen waar je als leerkracht in het spel van de kinderen kunt ‘invoegen’.

Afgelopen week speelden de kinderen met doeken en kleden op het plein. Op het kleed mogen je schoenen uit is de afspraak. De kinderen hadden een spel bedacht waarbij ze om de beurt op het kleed mochten springen. Ze hadden hun schoenen daarvoor in een lange rij voor het kleed gezet. Stonden jouw schoenen vooraan? Dan was je aan de beurt. Telkens als er iemand geweest was, werd het voorste paar schoenen achteraan gezet en schoven ze alle andere paren een stukje naar voren.

Een spel waar ze een tijdje helemaal in op gingen. Naast dat het een leuk spel was, was het ook een mooie rekenles. Tellen in sprongen van twee!

Ik voegde in en hielp met het doorschuiven van de schoenen. Ik merkte op dat er veel schoenen stonden en vroeg me af hoeveel het er zouden zijn. Het werd direct voor me uitgerekend. Voor de zekerheid, omdat iedereen het graag heel zeker wilde weten, telde juf het nog even na. In sprongen van twee natuurlijk!

Ook deze manier van tellen moest gecontroleerd worden. Toen de kinderen nogmaals alle schoenen telden, steeds opnieuw begonnen als ze zich hadden vergist, ze elkaar corrigeerden en ondersteunden, was het voor mij tijd om weer uit te voegen!

 

 

 

 

 

 

 

Nail art

Onze ‘openlucht-nagelstudio’ was vanwege het prachtige weer van de afgelopen dagen weer geopend! Een beetje stoepkrijt, water en een kwastje is alles wat een nagelstylist nodig heeft om tot echte ‘nail art’ te komen!

 

Hutten bouwen wordt techniekles.

Al een paar dagen zijn tijdens het buiten spelen de lappen en doeken weer in trek. Samen met 2 springtouwen ontstaan er iedere buitenspeeltijd weer andere hutten.

De eerste dag moesten we het zonder wasknijpers doen. Wel lastig, maar niemand liet zich er door weerhouden.

Op dinsdag bracht een collega 50 nieuwe wasknijpers mee. Fijn! Dat bouwt toch een stuk sneller en makkelijker!

Wel jammer dat ze zo snel stuk gaan. Al gauw hadden we geen 50 wasknijpers maar 100 halve wasknijpers en 50 ijzertjes! Ik wilde ze al bijna weggooien onder het mom van “goedkope dingen”, maar gelukkig zag mijn collega er een lesje techniek in!

Samen deden we voor hoe je van 2 halve knijpers en een ijzertje weer een héle wasknijper maakt. Een pittige klus! Maar met doorzettingsvermogen en af en toe een klein beetje hulp kregen sommige kleuters het tóch voor elkaar. En nu begint ‘hutten bouwen’ dus steevast met dit technische klusje.

Dankjewel collega voor deze nieuwe impuls!

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pareltjes aan het schoolhek.

Kleuters die zich verwonderen. Ze doen het de hele dag door. Het is zoiets vanzelfsprekends voor jonge kinderen. Soms valt hun verwondering mij ineens weer extra op. Zoals afgelopen week tijdens het buitenspelen in de kou. Aan het lange schoolhek hingen rijen druppels te glinsteren in de ochtendzon. Een paar kinderen die in de buurt van het hek speelden hadden ze ook zien hangen en raakten de druppels aan zodat ze op de grond vielen.

Even later liepen dezelfde kinderen ineens heel behoedzaam en met een uitgestoken vinger heen en weer.

Toen ik kwam kijken zag ik dat ze met hun vingers steeds heel voorzichtig één druppeltje aanraakten. En als je dat maar voorzichtig genoeg deed, bleef zo’n druppel als een pareltje op je vingertop liggen.

Vol verwondering bleven ze zo nog een tijdje in de weer met de druppels. Letterlijk en figuurlijk mooie pareltjes aan het schoolhek!

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Johan Cruijff

Zomervakantie! Er zijn alweer 5 weken voorbij en nu, aan het begin van week 6, eindelijk tijd gevonden om wat filmpjes van het afgelopen schooljaar te delen.
Spelende kleuters, op het plein, ergens in het voorjaar, met bekertjes water, kwasten en krijtjes. En spelend binnen, bij de zandtafel, waar ik het zand verruilde voor plastic doppen.

Spelen met water, krijt en kwasten.
Spelen met water en een verfroller.
Spelen met plastic doppen.

Spelende kinderen zijn lerende kinderen. En spelen gaat vanzelf, kinderen doen dat van nature. Als leerkracht probeer ik steeds wat toe te voegen aan hun spel zodat ze kunnen blijven ontdekken, zich steeds opnieuw kunnen verwonderen en verbazen en al spelend ontelbaar veel ervaringen opdoen en vaardigheden oefenen.

In mijn groep heb ik relatief weinig zogenaamd ‘ontwikkelingsmateriaal’. Vaak richten deze materialen zich op één bepaald ontwikkelgebied en moeten de kinderen er mee ‘werken’. Het materiaal dat wel aanwezig is in mijn groep, oa mozaïek en rekenblokjes, ligt bijvoorbeeld in de bouwhoek en wordt geïntegreerd in (vrij) spel en niet als losse activiteit aangeboden. Er wordt niet mee gewerkt maar mee gespeeld!

Ik ben een groot fan én een voorstander van vrij spelen, zeker in de kleutergroep maar het liefst ook in de hogere groepen. Een kwartiertje per dag buiten spelen is écht niet genoeg. En rijdend over de A10 zag ik afgelopen week weer mijn ‘lievelings-billboard’ met daarop een quote van Johan Cruijff: “Buiten spelen zou een vak moeten zijn op school!” Een medestander. En wat voor één!

Aankomende week ga ik weer aan de slag. En met mij vele collega’s! Nog geen kinderen in school, maar genoeg te doen. Maandag 17 augustus gaan de deuren weer open, schooljaar 2015-2016 gaat beginnen. De maandag na de zomervakantie voelt iedere keer weer als Nieuwjaar! Zónder oliebollen maar hopelijk met veel vuurwerk!