Koekenbakkers.

De kinderen in mijn kleutergroep spelen al een paar weken met veel plezier in het ‘pannenkoekenrestaurant’. Na de herfstvakantie zijn we in alle kleutergroepen begonnen met dit thema. Samen met de kinderen hebben we het thema de afgelopen weken vormgegeven. Het spel breidt zich steeds verder uit. Begonnen we met één tafeltje met een kleedje en 2 bordjes, inmiddels is er een keukentje waar de pannenkoeken gebakken worden, hebben we een stapel ‘net-echte’ pannenkoeken (geknipt uit lapjes lichtbruin leer), 3 kleine koekenpannetjes, zijn er 2 tafels met stoelen, met kleedjes en kaarsjes, kun je bellen naar het restaurant om te reserveren, afrekenen bij de kassa, liggen er zelfbedachte formulieren waar reserveringen opgeschreven worden en zijn er notitieblokjes om de bestelling van de gasten te noteren.

En als altijd is er weer veel te leren! Motorische vaardigheden bijvoorbeeld.

Er worden servetten gevouwen, deze weken zijn ze rood natuurlijk en maken we er mijters van! In de keuken gooit de kok pannenkoeken in de lucht én vangt hij ze (meestal) weer netjes op in de koekenpan. In het restaurant steekt de ober de kaarsjes aan door middel van een mini-schuifje aan de onderkant en probeert hij het dienblad met één hand vast te houden terwijl er borden en glaasjes op staan. Intussen hebben de gasten het druk met het netjes oprollen van hun pannenkoek.

En verder worden er tafelkleedjes opgevouwen en uitgeklopt, vloeren geveegd en gemopt, zet de ober krabbeltjes op een ‘bestelbriefje’, roert de kok in de beslagkom en zoekt de klant bij de kassa naar muntjes in zijn portemonnee. En bovenal wordt er net als altijd heerlijk en vol overgave gespeeld en genieten de kinderen volop van dit smakelijke thema!

 

Kniples

Sommige dingen moet je gewoon oefenen. Knippen bijvoorbeeld.

En knippen met een echte schaar is vaak nog best moeilijk als je net vier jaar bent. Of linkshandig, of motorisch gezien nog wat moet groeien, of omdat je van je moeder nog nooit met een echte schaar mocht knippen!

Dus organiseer ik af en toe een kniples zonder dat iemand dat door heeft: herfstslingers maken heette de kniples deze keer. Van ronde vouwblaadjes in de kleuren rood, oranje, groen, bruin en geel maken we spiralen.

We zitten in de kring en knippen uit de losse pols. Schaar in de ene hand, het “vouwrondje” in de andere. Ik doe voor hoe je een slingertje knipt: gewoon beginnen met knippen en dan in het rond blijven knippen naar het midden van het blaadje, net zolang tot je een mooie spiraal hebt. Als je wilt teken ik een hulplijntje op het rondje. Maar de meeste kleuters beginnen gewoon.

De slingertjes die klaar zijn hang ik direct op een lijntje dat ik voor het raam heb gespannen. Meestal kan ik het knipwerk niet bijhouden en sta ik voortdurend op een tafel slingertjes op te hangen terwijl onder mij fanatiek doorgeknipt wordt!

Een les waarbij iedereen kan meedoen, iedereen op zijn eigen niveau oefent en élke slinger aan het lijntje opgehangen kan worden, eventueel met extra ‘knip’ van de juf. Waarin naast het oefenen van motorische vaardigheden ook allerlei gesprekken tussen kinderen plaatsvinden. Gesprekken over het knipwerk en de vaardigheden die daarbij nodig zijn (“je moet heel voorzichtig knippen anders gaat-ie stuk!”), rekenbegrippen worden geoefend (“mijn slinger is heel lang”en “maar die van mij is langer”, “hoeveel slingers heb jij, ik heb er meer”) en waarbij ongemerkt wordt gewerkt aan een goede sfeer in de groep. Want zo samen knippen en keuvelen is gezellig en de mooie slinger die gaandeweg ontstaat is van ons allemaal.

Inmiddels hangt de slinger er al weer een tijdje. Maar het knippen van spiralen blijft een geliefde bezigheid en nog dagelijks voeg ik nieuwe exemplaren toe aan het overvolle lijntje voor ons raam!

En na 10 minuten knippen heb je een prachtige slinger!

En na 10 minuten knippen heb je een prachtige slinger!