De op één na laatste vrijdag voor de zomervakantie was het zover: de kleuters van groep twee deden hun meesterproef! Stipt om half negen zat iedereen klaar. De ouders, met telefoons in de aanslag, dubbelgevouwen op kleuterstoeltjes in een kring achter de kinderen. De kinderen opgewonden wiebelend op de bankjes ervoor wachtend tot ze aan de beurt waren.

De afgelopen twee weken hadden we samen keihard gewerkt aan een poster over een zeedier. De afgelopen jaren is deze traditie er op onze school langzaam ‘ingeslopen’. Als afsluiting van het laatste thema van het schooljaar mochten de kinderen steeds ‘iets’ presenteren. Dit groeide uit tot een goed doordacht plan waarbij ik samen met mijn collega’s een format ontwikkelde, we thema’s kozen die uitnodigden tot onderzoek én (absolute voorwaarde!) waarover we veel geschikte (informatie)boeken konden vinden. En zo groeide het presenteren van ‘iets’ dit jaar uit tot een heuse meesterproef.

Wat was er veel werk verzet! Er werd eindeloos gesnuffeld in de informatieboeken. Dat snuffelen veranderde gaandeweg in gericht zoeken naar specifieke informatie over het gekozen dier. Begrippen als inhoudsopgave en paginanummer kregen betekenis en werden adequaat ingezet. Er werden geschikte illustraties gezocht en (op verzoek door mij) gekopieerd. Dieren, specifieke kenmerken van de dieren, voedsel, de leefomgeving, alles werd heel precies nagetekend. Er werd geschreven, symbolen werden geleerd en gebruikt (hoe maak je bijvoorbeeld duidelijk dat een dier mannelijke en vrouwelijk tegelijk is?). Ook dachten we na over wat écht belangrijke informatie was (wat moet zéker op de poster?) en wat is minder belangrijk en kan weggelaten worden? De zelfgeschreven woorden (de naam van het dier en soms ook andere informatie) controleerden we op foutjes met behulp van de teksten in de boeken. Ik besteedde daarnaast aandacht aan netjes werken, wel zo handig als anderen je poster gaan bekijken en jij wilt dat ze begrijpen wat je hebt getekend en geschreven.

En toen, na ruim een week hard werken iedereen een prachtige poster had gemaakt, was het tijd om te oefenen. Want hoe gaat dat eigenlijk in zijn werk, zo’n presentatie? Hoe begin je, hoe zorg je ervoor dat de toehoorders jou begrijpen? In de kring bedachten we samen mooie zinnen, was er aandacht voor stemvolume, houding en oogcontact. De dag voor de meesterproef werd er eindeloos en heel serieus geoefend. De kinderen van groep één waren het zeer geïnteresseerde publiek!

En nu was het dus zover! De posters over zeepaardjes, Portugese oorlogsschepen, zeenaaktslakken, witte haaien en reuzenmanta’s gingen gepresenteerd worden. Vol vertrouwen kwamen de kinderen om de beurt naar voren. Met rechte schouders en beide benen stevig op de grond vertelden ze zo trots als een pauw over hun dier.

De meesterproef: laten zien wat je kan en wat je geleerd hebt, laten zien hoe je gegroeid bent en dat je klaar bent voor een volgende stap. Ze deden het allemaal, op hun eigen manier en op hun eigen niveau. De meesterproef: een meesterlijke afsluiting van ons schooljaar!