Elke donderdag is het ‘fruitdag’ bij ons op school. Een goed begin om kinderen een gezond pauzehapje te laten eten. Bij mij in de groep nemen steeds meer kinderen élke dag fruit mee. En dan bij voorkeur een appeltje. Een hele en ongeschild, gewoon een appeltje.

De reden van al die appels is eenvoudig: juf heeft een appelschilmachine! De machine schilt de appel, haalt het klokhuis eruit en tovert de appel om in een mooie spiraal. En zo smaakt die appel natuurlijk extra lekker!

Broertjes en zusjes van oud-leerlingen weten het al: juf Mariska schilt je appel. De andere leerlingen moeten soms meer hun best doen om hun ouders te overreden om een appel mee naar school te krijgen! Zo aan het begin van het nieuwe schooljaar komen er regelmatig ouders bij me met de vraag of het echt mag, zo’n ongeschilde appel. En het mag, graag zelfs!

Natuurlijk zorgt het schilmachientje  ook voor mooi lesmateriaal. Want hoe werkt die machine nou precies, zitten er messen aan en waar zitten die messen dan? Wat zijn die spetters tijdens het schillen? Nieuwe woorden worden geleerd: schillen, snijden, klokhuis, steel, kroontje, sap, vruchtvlees, schijfjes, spiraal. En inmiddels weten ze allemaal wat appelwangen zijn en dat een appelschil wel meer dan een meter lang kan zijn.

Elke dag een mand vol appels. Elke dag een klas vol kleuters die graag een appeltje eten. Lang leve mijn schilmachine!